Συχνά βρίσκουμε τους εαυτούς μας να κάνουμε πράγματα τα οποία πιστεύουμε πως οι άλλοι περιμένουν από εμάς να κάνουμε. Προσπαθούμε να είμαστε διαφορετικοί μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουμε κάποιων άλλων ανθρώπων την ιδέα για το πως πρέπει να είμαστε και πως να ζούμε την ζωή μας σύμφωνα με τις προσδοκίες των άλλων και της κοινωνίας.
Κατά πόσο αυτό μας βοηθάει να ζήσουμε τη ζωή μας με ευτυχία και ικανοποίηση;
Μπορεί να πιστεύουμε ότι όταν καταφέρουμε κάτι συγκεκριμένο, όταν θα έχουμε εκείνο και το άλλο ή όταν είμαστε σαν εκείνο το άτομο όλα τα προβλήματά μας θα λυθούν και θα είμαστε χαρούμενοι επειδή οι άλλοι θα μας αποδεχτούν.
Όμως θα είμαστε πραγματικά ευτυχισμένοι έτσι ή όταν καταφέρουμε όντως τα παραπάνω τότε θα ψάχνουμε τι είναι το επόμενο που όταν αποκτήσουμε ή καταφέρουμε, τότε θα είμαστε πραγματικά καλά;
Και κάπως έτσι βρισκόμαστε σε ένα ατελείωτο κυνηγητό όπου αναβάλουμε συνεχώς την ευτυχία μας για κάποια στιγμή στο μέλλον ή την εναποθέτουμε σε πράγματα που βασίζονται στις ιδέες άλλων και έτσι χάνουμε την επαφή με τον δικό μας εαυτό που ξέρει στο βάθος τι πραγματικά θα μας έκανε ευτυχισμένους. Βάζουμε στην άκρη τα δικά μας όνειρα, επιθυμίες και φιλοδοξίες για να ταιριάξουμε στην κοινωνία και με τους άλλους ανθρώπους.
Εάν αναρωτηθούμε πάνω σε αυτό για λίγο, αυτοί οι άνθρωποι από τους οποίους προσπαθούμε να πάρουμε την αποδοχή, αποδέχονται τον εαυτό τους πρώτα; Αν τον αποδεχόντουσαν, θα περιμέναν από εμάς να είμαστε όπως θέλουν εκείνοι; Ή θα ήθελαν από εμάς να αποδεχτούμε κι εμείς τον εαυτό μας και να είμαστε αυτό που θέλουμε βαθιά μέσα μας;
Λαμβάνοντας υπόψιν τους προσωπικούς περιορισμούς που μπορεί να έχουν άλλοι άνθρωποι μπορούμε να κατανοήσουμε καλύτερα το ότι οι προσδοκίες των άλλων δεν έχουν να κάνουν τίποτα με εμάς αλλά έχουν να κάνουν με τις προσδοκίες που οι ίδιοι έχουν από τον εαυτό τους (πιθανότατα επειδή έτσι πιστεύουν πως θα γίνουν και εκείνοι αποδεκτοί) και τις προβάλλουν στους υπόλοιπους.
Ο κάθε άνθρωπος είναι απόλυτα ξεχωριστός και έχει τον δικό του δρόμο και ενδιαφέροντα να ακολουθήσει. Πόσο είναι πιθανό κάποιος άλλος να ξέρει τι πρέπει να κάνουμε και πως να είμαστε, πέρα από εμάς τους ίδιους;
Αυτό δεν σημαίνει πως κάποιος δεν μπορεί να μας βοηθήσει να καταλάβουμε τον εαυτό μας, αλλά μόνο εμείς ξέρουμε πραγματικά τι είναι αυτό που θέλουμε μέσα μας.
Η αληθινή αποδοχή μπορεί να έρθει μόνο αν εμείς οι ίδιοι την δώσουμε στον εαυτό μας καθώς οτιδήποτε εξωτερικό θα μας κάνει να νομίζουμε ότι την έχουμε για σύντομο χρονικό διάστημα μέχρι να την ψάξουμε σε κάτι άλλο στη συνέχεια.
Για να αρχίσουμε να αποδεχόμαστε τον εαυτό μας περισσότερο, μπορούμε να κοιτάξουμε μέσα μας έτσι ώστε να μάθουμε το ποιοι είμαστε και να ανακαλύψουμε την αληθινή μας φύση. Με αυτόν τον τρόπο θα βιώσουμε εσωτερική πληρότητα η οποία δεν θα μπορεί να επηρεαστεί από εξωτερικούς παράγοντες και άλλους ανθρώπους. ⭐